Czy przerwa obiadowa w pracy Ci się należy? Co na to prawo?

lunchbreak

Moim marzeniem zawsze były cieplejsze klimaty i sjesta w ciągu dnia, ale cóż, przyszło mi żyć w klimacie umiarkowanym, gdzie nie ma laby w ciągu dnia, tylko trzeba pracować. Jak to właściwie jest w polskim prawie z tą przerwą obiadową? Czy w ogóle istnieje takie pojęcie w Kodeksie Pracy? Otóż tak.

Przepis z 2016 roku

Istnieje ono dokładnie od roku 2016, gdzie do Kodeksu Pracy wprowadzono przerwę obiadową, czy też, aby to zabrzmiało bardziej trendy, wprowadzono przerwę na lunch. Jest to przerwa która może trwać maksymalnie sześćdziesiąt minut i pracodawca nie ma takiego obowiązku, by ją wprowadzać w swoim zakładzie pracy. Czy to dobrze, czy to źle? Musicie ocenić sami, po przeczytaniu niniejszego artykułu. Przerwę tę wprowadzono w przepisach prawa pracy po to, by pracownik w jej trakcie mógł zjeść na spokojnie obiad, czy też odpocząć lub załatwić sobie swoje sprawy osobiste. Przerwa ta nie jest niestety wliczana do naszego czasu pracy, a co za tym idzie, nie jest ona wliczana do godzin naszej pracy i nie otrzymamy za nią zapłaty. Summa summarum, musimy taką przerwę odpracować. Oczywiście nie musi ona wynosić pełnej godziny, o tym ile będzie trwała taka przerwa i czy w ogóle będzie ona przyjęta w naszym zakładzie pracy, decyduje pracodawca.

Brak obowiązku wprowadzania przerwy

Jak już wspomniano powyżej nie ma on obowiązku wprowadzania takiej przerwy, nie jest to przepis obligatoryjny w stosunku do pracodawców, w przeciwieństwie do ustawowych piętnastu minut, które są płatne i wliczane do naszego czasu pracy, jest to tak zwana przerwa śniadaniowa. Jeżeli już dojdzie do takiej sytuacji, iż w naszym zakładzie pracy, taka przerwa zostanie wprowadzona w dokumentacji firmy, która reguluje sprawy pracownicze na przykład Regulamin pracy, to taka przerwa obowiązuje każdego z pracowników. W tym to też czasie pracodawca nie może nas kontrolować, gdzie jesteśmy, ani też co robimy, gdyż nie ma ku temu uprawnień. Pamiętajmy jednak, że po takiej przerwie wracamy do pracy i siedzimy w niej dłużej o tyle czasu, na jaki została określona przez pracodawcę przerwa obiadowa.

Wcześniejszy fajrant zamiast obiadu

Bywa tak, że wielu osobom wystarcza tylko przerwa śniadaniowa i nie chcą one korzystać z tej dodatkowej przerwy obiadowej. Wówczas pozostaje nam jedno wyjście, by pójść do przełożonego i poprosić o możliwość niekorzystania z tej przerwy, po to, byśmy mogli wychodzić do domu o stałej porze. Wtedy też pozostaje nam czekać, czy nasz przełożony zgodzi się na taki krok, bo jeśli nie, to bezwzględnie musimy stosować się do wyznaczonych przez niego zasad, a wcześniejsze wyjście z pracy może mieć dla nas naprawdę przykre konsekwencje. Należy też pamiętać o tym, że to nie my decydujemy o wprowadzeniu do naszego zakładu takiej przerwy, tylko nasz pracodawca. Wyjątek stanowią tutaj zakłady pracy, w których działają organizacje związkowe, wówczas pracodawca musi zasięgnąć ich opinii i uzyskać poparcie dla wprowadzenia nowego przepisu w zakładzie. Zatem sami musicie dokonać oceny faktów przedstawionych przeze mnie powyżej, czy według Was jest to dobry przepis, czy też nie.

Artykuł opracowano wspólnie z serwisem produkującym naczynia jednorazowe wykorzystywane w usługach gastronomicznych. Zobacz przykładową ofertę na stronie https://naczyniajednorazowe.pl/30-talerze-jednorazowe-flaczarki

Uwaga! Wszystkie artykuły dotyczące usług, produktów medycznych chemicznych oraz wszelkiego typu suplementów mają charakter wyłącznie informacyjny. Informacje te przeznaczone są do badań naukowych – nie należy traktować ich jako porady, czy zachęty do kupna lub/i stosowania. Nasza serwis informacyjny nie ponosi odpowiedzialności za skutki jakie może przynieść stosowanie substancji opisywanych w artykułach

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

Możesz użyć następujących tagów oraz atrybutów HTML-a: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>