Badacze łatwo się gubią, gdy rozpoczynają porównawcze badania prawne. Głównym powodem jest brak porozumienia co do rodzaju metodologii, którą należy zastosować, ani nawet metodologii, którą można by zastosować. Co więcej, prawie wszystko, co zostało mniej więcej ustalone w dziedzinie prawa porównawczego w ciągu ostatniego stulecia, jest coraz bardziej krytykowane: możliwość samego porównania, przedmiot porównania itp. – ciężko to wpleść we współczesne prawo gospodarcze.

Z drugiej strony porównywanie prawa krajowego ze sposobem regulacji tego samego obszaru w jednym lub kilku krajach stało się niemal obowiązkowe w doktrynalnych badaniach prawnych. Również w praktyce prawnej globalizacja, a zwłaszcza europeizacja, obejmuje badania porównawcze.

Jak badacz porównawczy powinien sobie poradzić z tym pozornym paradoksem?

Chodzi o to, by podjąć próbę opracowania metodologii porównawczych badań prawnych, które wykraczają poza „metodę funkcjonalną” lub sceptycyzm metodologiczny. Punktem wyjścia tutaj byłby pomysł, że potrzebujemy „zestawu narzędzi”, a nie ustalonej metodologicznej mapy drogowej oraz że wiele opublikowanych, ale w dużej mierze niezauważonych, badań poza prawem porównawczym i prawem porównawczym zorientowanym na przypadki oferuje różne podejścia, które można z powodzeniem zastosować w badaniach porównawczych. Zasadniczo to cel badań i pytanie badawcze określą, które metody mogą być przydatne. Ponadto można łączyć różne metody, ponieważ:

• są one komplementarne

• nie wykluczają się wzajemnie.

Każda dobra kancelaria prawa gospodarczego potrafi się w tyn odnaleźć, jeśli należący do niej adwokat koncentruje się na naukowych porównawczych badaniach prawnych, choć oczywiście pytania metodologiczne i odpowiedzi w dużym stopniu się pokrywają.

Po co porównywać?

Na przełomie XIX i XX wieku we Francji dostrzeżono prawo porównawcze głównie jako instrument poprawy prawa krajowego i doktryny prawnej, jako sposób na odnowienie skamieniałego podejścia wciąż dominującej Szkoły Egzegetycznej. W efekcie – pod koniec XX wieku wielu prawników w Europie uważało prawo porównawcze za niezbędny instrument (pożądanej) harmonizacji prawa w UE.

W związku z tym, w zależności od okoliczności, mogą istnieć różne cele i różne powody porównywania systemów prawnych i każda obsługa prawna firm musi je uwzględniać (czyt, więcej: https://smadwokaci.pl/obszary-praktyki/prawo-gospodarcze/).

Wszystkie badania naukowe implikują porównania. Naukowe badania prawne często wymagają porównania własnego systemu prawnego z innym. Rozważając ten temat warto w pierwszej kolejności skupić się na porównaniu krajowych systemów prawnych, ponieważ jest to najczęstszy poziom porównania geograficznego.

Wybór systemów prawnych do porównania jest w tym kontekście jednym z najważniejszych aspektów. To sprawia, że badania porównawcze w większości dziedzin prawa są dość łatwe, ponieważ całe ramy pojęciowe i starsza historia prawa powszechnego są takie same dla wszystkich porównywanych systemów prawnych. Jednak takie badania mogą być przydatne na poziomie informacyjnym, na przykład dla biznesmenów, ale nie są całkowicie przydatne w kontekście szerszych badań naukowych.