Deklaracja PIT 36L jest zeznaniem o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) skierowany został do podatników, którzy rozliczają się tak zwanym podatkiem liniowym. Jest to rodzaj rozliczenia które polega na rozliczaniu podatku zawsze w tej samej wysokości – 19 % podstawy obliczenia podatku. Dzięki temu podatnicy nie muszą przejmować się na przykład prowadzeniem skomplikowanej księgowości. Nic więc dziwnego, że tą formę opodatkowania często wybierają osoby nie znające się na finansach czy rachunkowości, warto szczególnie dla nich omówić więc budowę formularza.

Wstęp formularza PIT 36L

PIT 36L rozpoczyna się jak wszystkie formularze podatkowe częścią wstępną. Jej twórca informuje nas, że pola jasne wypełnia podatnik, natomiast pola ciemne wypełnia urząd. Deklarację w wersji papierowej należy przygotować i wypełnić dużymi, drukowanymi literami, czarnym lub niebieskim kolorem. W pozycji pierwszej podatnik podaje swój identyfikator podatkowy, w przypadku deklaracji PIT 36L będzie to zawsze numer NIP podatnika. Następnie e miejscach ciemnych urząd wypełni numer dokumentu oraz jego status. Już przy nazwie zeznania PIT 36L – zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym podatnik wypełnia (pozycja numer 4) którego roku podatkowego dotyczy zeznanie podatkowe.

Opis podstaw funkcjonowania

W ramach wstępu do deklaracji podatkowej określono również podstawy prawne jej działania to jest art. 45. ust. 1 a pkt 2 Ustawy o PIT. Termin składania PIT 36L czyli od  dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym oraz miejsce składania – zgodne z art. 45 Ustawy o PIT. Po tym krótkiej informacji dla podatników rozpoczyna się część merytoryczna deklaracji, składająca się z części oznaczonych kolejnymi literami od „A” do „T”.

Budowa formularza

Część “A” dotyczy miejsca i celu składania zeznania. Tutaj w pozycji 5 określa się urząd do którego jest adresowane zeznanie. W tej części znajdą się również cel złożenia formularza oraz rodzaj korekty (w przypadku jeżeli dotyczy ona korekty). Następnie w części “B” podatnik wypełnia dane identyfikacyjne, w części “C” informacje dodatkowe, w części “D” dochody i straty ze źródeł przychodów, w części “E” odliczenia dochodu zwolnionego, strat, składek na ubezpieczenia społeczne i kosztów kwalifikowanych oraz inne odliczenia, w części “F” ustalenie podstawy obliczenia podatku lub straty, w części “G” oblicza się podatek, w części “H” następują odliczenia od podatku . W części “I” znajdują się obliczenia zobowiązania podatkowego. następnie w części “J” zaliczki. By w części “L” podać podatek do zapłaty lun nadpłatę. W części “M” podaje się odsetki naliczone, następnie w “N” dochody (przychody) wykazane na podstawie art. 45 ust. 3 c Ustawy o PIT. W części “O” podatnik ma możliwość złożenia wniosku o przekazanie 1 % podatku należnego na rzecz organizacji pożytku publicznego (OPP). Część “P” dotyczy informacji uzupełniających, w “Q” znajdują się informacje o załącznikach. “R” to miejsce dotyczące rachunku osobistego właściwego do zwrotu nadpłaty. Część “S” dotyczy karty dużej rodziny (KDR), a wypełnienie pozycji nie jest obowiązkowe. Na końcu w części “T” znajdują się podpisy podatnika lub jego pełnomocnika, gdzie w przypadku podatnika konieczny jest podpis, a dla pełnomocnika wymagane jest imię, i nazwisko oraz podpis.

Zakończenie formularza

Na końcu deklaracji, po podpisie podatnika lub pełnomocnika znajdują się objaśnienia oraz pouczenia. W miejscu objaśnień, wskazano, że:

• skrót “Ordynacja podatkowa” – oznacza ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa,
• w przypadku zaznaczenia konieczności złożenia korekty (poz. 7 kwadratu 2) należy podać uzasadnienie przyczyny korekty.